De nalatenschap van Elisabeth de Bruin (deel 8)

Waaruit bestond de nalatenschap?

De nalatenschap van Elisabeth laat zich moeilijk omschrijven. Veel van wat zij heeft nagelaten waren roerende zaken (inboedel bijvoorbeeld), of er sprake is van spaartegoeden en/of financiële waardepapieren is mij onbekend. In het dossier dat zich in het Stadsarchief bevindt heb ik geen origineel testament kunnen vinden.

Wel is er de al eerder door mij aangehaalde brief van de notaris Peek. Deze brief is gericht aan de notaris in Den Bosch, de heer Kolfschoten.

Hij schrijft dat het duidelijk moet zijn dat de familie De Bruin gepasseerd is in het eerste testament, wat helpt om het tweede testament te aanvaarden als geldend.

Daarna gaat hij in op de bezittingen van Elisabeth en hij verwijst daarbij naar de afschriften der testamenten.

Gelukkig heeft hij een aantal zaken nog eens op een rijtje gezet. Over haar bezittingen schrijft hij:

“Toen zij testeerde was zij dus 32 jaar. Zij bezat toen, behalve de in het eerste testament gelegateerde inboedel, o.m. vier huizen, waarvan één te Amsterdam, het erfpachtsperceel Pascalstraat no. 7 (oud watergraafsmeer), hetwelk door haar werd bewoond, en de overige drie te Diemen, op eigen grond, Hartveldseweg nos. 47, 48 en 49. Het perceel Pascalstraat was door aangekocht in 1931, voor ƒ8.000,--. De overdracht had plaats op 2 september van dat jaar. De percelen Hartveldseweg zijn door haar aangekocht in 1933, voor ƒ43.000,--. De overdracht hiervan had plaats op 11 december 1933.

De huizen Hartveldseweg zijn in de oorlogsjaren gevorderd geworden en ten slotte op last van de bezetter afgebroken. Voor deze huizen is een inschrijving in het Grootboek voor de Wederopbouw tot stand gekomen, tot een totaal bedrag van ƒ45.084,--  (ƒ9.420,-- voor de grond en ƒ31.664,-- voor de opstallen), terwijl de vordering van de Hypotheekbank in dit Grootboek is ingeschreven voor het restant, op het moment van de sloping nog ƒ17.700,-- in hoofdsom.”

De vermelding van de hypotheek verwijst naar een door Elisabeth aangegane hypothecaire lening van ƒ30.000,-- (dd. 11 december 1933). De hypotheekverstrekker (de NV Nederlandsche Hyptheekbank, Veendam) heeft nog een vordering uitstaan van ƒ17.700,-- (uitgaande van het moment van ‘sloping’).

Terug naar: De Hofkerk (alle verhalen)